کد مطلب:119236 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:154
او می گوید: روزی امیر مومنان دستم را گرفت و مرا به سوی قبرستان كوفه برد و پس از آن كه به صحرا رسید، آه اندوهبار و پردردی كشید و فرمود: یا كمیل بن زیاد، ان هذه القلوب اوعیه فخیرها اوعاها فاحفظ عنی ما اقول لك... ای كمیل بن زیاد، این دلها، ظرفهایی است كه بهترین آنها ظرفی است كه فراگیرتر باشد. بنابراین آنچه می گویم، آن را فراگیر و به قلبت بسپار... ای كمیل! مردم بر سه گونه اند: 1- علمای ربانی و نیكوكردار 2- دانش طلبانی كه در راه تحصیل نجات هستند. 3- مگسان كوچك و ناتوان و بی اراده ای كه دنبال هر صدایی می روند و با هر [صفحه 187] بادی حركت می نمایند. این گروه از نور علم و دانش بهره نمی گیرند و به ستون محكمی پناهنده نشده اند. ای كمیل! علم بهتر از مال است، زیرا علم تو را حفظ می كند، ولی تو مال را حفظ می نمایی. مال با انفاق، كم می شود، ولی علم با نشر و انفاق، افزایش می یابد....[1].
«كمیل بن زیاد» از یاران خاص و از شیفتگان امام امیر مومنان علی علیه السلام بود.
صفحه 187.